„Krzyżowiec” Grzegorz Wielgus
 |
| miała być gorąca lawa (zrodzony z ognia) wyszło nie wiem sama co… |
KRZYŻOWIEC
„Poparzony człowiek o skórze sczerniałej od ognia ,odziany w kolczy płaszcz i tunikę z krzyżem. Jego oblicze, podobne bardziej do nagiej czaszki , spoglądało niezmiennie na kamienną ścianę ,a w pustych oczodołach zamiast oczu płonęły dwa blade ogniki”
Z jednej strony chęć rozlewu krwi (talent wrodzony), z drugiej poszukiwania w sobie zmiany. Jego miecz może stać się narzędziem niesienia pomocy, ale i sprawiedliwości. Jest postacią bardzo tajemniczą, nie wiemy o nim zupełnie nic. W całej tej przeprawie wspomnienia wracają, a wraz z nimi poznajemy przeszłość Rycerza.
„-Łaskawy pan potrzebuje ciała?(…)- Nigdy nie wiadomo, kiedy trzeba będzie zapłacić kilkoma palcami! Khe, He, He!Jednym wprawnym uderzeniem ostrze odłupało nadgarstek od przedramienia. Żebrak z wyciem i płaczem rzucił się na ziemię, a Rycerz podniósł odciętą dłoń i zawiesił ją obok sakiewki, aby nieco ociekła z krwi”
************************
„Teraz, po trudach krucjaty, po latach w klasztorze celi, Rycerz wciąż nie mógł udać się na wieczny odpoczynek. Głos mu nie pozwalał, i to głos zupełnie inny niż poprzednio. Znacznie mu bliższy, zdający się dobrze znać wszelkie jego wspomnienia i zachcianki”
„- Nie lękaj się piekła, ono jest puste! Wszystkie diabły są już tutaj!”
„Krzyżowiec” jest pierwszą książką napisaną przez Pana Grzegorza. Nie będę owijać w bawełnę, mamy kolejną perełkę! Mimo ryzykownego posunięcia jakim jest niemowa, autor w bardzo dobry sposób ukazał charakter Rycerza, wędrówkę jak i „ludzi” spotkanych po drodze. Fani mocnych wrażeń, lubiących mord i krew to coś dla WAS! Średniowieczny horror połączony z fantastyką to coś, co wywołuje ciarki na plecach.
Na marginesie dodam: autor inspirował się twórczością Hieronima Bosha (zachęcam Was do obejrzenia tych dzieł) oraz Stefanem Grabińskim.
Dziękuję bardzo autorowi za możliwość przeczytania tak fascynującej książki. Z niecierpliwością czekam na kolejne dzieła.
POZDRAWIAM i POLECAM,
Może Ci się spodobać
Niech mnie „Piorun” trzaśnie…dno i zażenowanie
#3 WYWIAD „ŻNIWIARZ” PAULINA HENDEL
