Krytyka, a hejt to nie jest to samo. Krytykę może „wystawić” nam osoba, która zna się na rzeczy (na dany temat)! Osoba ta powinna podać argumenty jako podstawę do odmiennego zdania!
Hejt to bezpodstawne obrażanie kogoś. Ta osoba zarzuca swoje zdanie innym, nie dając prawa wypowiedzi i głosu. Nie umie podać konkretnego „punktu zaczepienia” i postanawia obrażać już nawet za sam wygląd!
„Jak żeś wlazła między wrony, musisz krakać jak i one”
„-Tosia!!! (…) Oburzyło ją natomiast darcie się pełną gębą w biały dzień, pośrodku wsi.”
„Pijak zawsze będzie twierdził, że nie jest pijakiem, a pije-bo lubi, a nie- bo musi. Nawet jak będzie się zaklinał, że już nie będzie pił, to obietnicy dotrzyma najwyżej do następnej okazji.”
„Wczesne ożenki były na wsi modne i w dobrym tonie. Pannę, która ukończyła dwadzieścia wiosen zaliczano do grona starych panien. Ciągle pokutowało przekonanie, że „byle jaki, byle był”.
„Kiedy zobaczyła go po raz pierwszy, bezwiednie wyobraziła sobie intymną scenę z życia małżeńskiego Steni i Mundka i otrząsnęła się z odrazą. To wyobrażenie bardzo pogłębiło jej sympatię do Steni”.
OPIS FABUŁY:
Po wielu latach toksycznego związku Marta postanawia odrzucić luksusy i ostatecznie wyzwolić się od despotycznego męża, Marka Grawerskiego − lokalnego polityka żądnego władzy. Jednak spokój, który zyskuje u boku ukochanego Marcina, jest tylko pozorny. Szybko na jaw wychodzą kolejne niewygodne dla wszystkich fakty, a prozaiczna codzienność w skromnym mieszkaniu w jednej z kamienic staje się dla Marty nierealnym do osiągnięcia marzeniem. Do tego dochodzi szereg nieoczekiwanych wydarzeń – groźby, przesłuchania, szantaże, niewyrównane porachunki motocyklistów… Marta Grawerska mogła przecież nadal byś posłuszną, uległą żoną, ale wybrała inaczej…
MOJA OCENA:
„Są sprawy, sytuacje,z którymi należy się zmierzyć jak najszybciej, bo jeżeli tego nie zrobimy, będą nas dręczyły całymi latami, aż w końcu zamienią nasze życie w prawdziwy koszmar.”
W życiu zdradzonego człowieka jest coś, co zmusza go do dokonania czynu. Cel jest priorytetem nie ważne, przez co trzeba przejść. Tym czymś jest zemsta!!!
,,Miałaś dobre, dostatnie życie, Księżniczko… Zabrałem ci wszystko, sam czując się nieszczęśliwym z mężczyzn.”
„Z twojej winy” jest kontynuacją książki pt. „Kochanek pani Grawerskiej”. Książkę można czytać oddzielnie.
Miłość między naszymi bohaterami wzrasta, ale muszą stać na baczności. Przeszłość wraca a z nią sadystyczny Marek. Mąż Grawerskiej nie cofnie się przed niczym, aby zemścić się na chłoptasiu. Duma, samozaparcie i żądza kontrolowania wszystkiego. Poruszy wszystko i wszystkich. Przekupi, zabije, pogrozi, intrygi dla niego to normalne…
Spokój i cisza zostaje zburzona.
,,Początki zawsze są trudne. (…) Powoli dostosujemy się do nowych warunków, zapominając o dawnych przyzwyczajeniach. Stworzymy wspólny, hermetycznie zamknięty świat, małe prywatne Eldorado, wyłącznie na nasz własny użytek.”
Marcin wraz z Martą zamieszkują w starej dzielnicy mężczyzny. Jego
Marta nie ma wyjścia i dogaduje się ze swoim mężem. Zawierają pakt… przez co nasilają się kłótnie i niedopowiedzenia między kochankami. Czy miłość pozwoli im żyć normalnie?
Czy mąż pokrzyżuje im plany? Czy miłość chłoptasia i Grawerskiej wytrzyma to wszystko?
Trudne momenty, kłamstwa, tajemnice, które bardzo mnie zaintrygowały. Mrok, napięcie, smutek. Marta poznaje przeszłość swego kochanka.
Jak pozbyć się męża? Zabić go swoją bronią.
Autorka porusza trudny temat. Chorowity z zazdrości mąż jest najgorszym koszmarem kobiety.
Książka jest bardzo dobrze napisana, bohaterzy są realistyczni. Pomysł na fabule to strzał w dziesiątkę. Język prosty, masz wrażenie, że słyszysz te dialogi.
Relacje rodzinne, które bohaterka próbuje na nowo odbudować.
Powieść czyta się płynnie i z wielkim zaciekawieniem. Światy, które tak różnią się od siebie, gdzie pieniądz ma władze. Zaskakująca i dobrze skonstruowana.
,,Jedyne, co mogłoby ją łączyć z bajkowymi pięknościami, to dawna chęć wystawienia głowy przez okno i głośnego wołania o pomoc. Teraz, kiedy dawno została porwana przez wymarzonego rycerza, nie potrafiła identyfikować się z żadną ze znanych sobie księżniczek. Stąpała twardo po ziemi i takie porównanie uważała za banalne, śmieszne.”
Mam nadzieję, że poznamy dalsze losy bohaterów. Zakończenie zaskoczyło mnie.
Za możliwość przeczytania dziękuję autorce Pani Krystynie Śmigielskiej.
Poleca i pozdrawiam,
Nadia Rom
OPIS FABUŁY:
Sensacja, polityka, miłość.
Piętrzące się nieporozumienia pomiędzy małżonkami, niewinny flirt czy chęć pomocy najbliższemu przyjacielowi odmienią całe dotychczasowe życie osobom uwikłanym w tę zawiłą historię.
Za swoje polityczne aspiracje Marek zapłaci wysoką cenę. Zyskując stanowisko straci szansę na odbudowanie mocno nadszarpniętych więzi z synem, córką i z żonami…
Marta, podejmując ryzykowną grę miłosną, narazi na niebezpieczeństwo biorących w niej udział mężczyzn.
O rodzącą się w trudnych warunkach miłość trzeba będzie walczyć a najzagorzalszymi wrogami kochanków mogą okazać się ich sumienia.
MOJA OCENA:
-O swoje walcz. Nie wierz nawet samemu sobie. Pozostawione po sobie trupy, sprzątaj- powtarzał jak mantrę”
Było sobie małżeństwo pozornie szczęśliwe.
On stara się o posadę marszałka, a żona ma stać u jego boku. Pięknie wyglądając i pachnieć. W rzeczywistości jej życie jest jednym piekłem, wiedziała czego mogła się spodziewać po starszym mężczyźnie, ale samotność daje się jej we
znaki. Na drodze kobiety staje nowo poznany Piotr, z którym chciałaby wyjechać. Niestety nie udaje się im… Marta zostaje porwana.
„Potraktuj tego faceta jak antidotum, lekarstwo lub jeszcze lepiej… Jak suplement diety”
A jej mąż ma ważniejsze sprawy na głowie…
Marcin, który niby przypadkiem źle trafił. Zostaje postawiony w niezręcznej sytuacji. Ma pomóc w przytrzymaniu kobiety. I tak zaczyna się „przygoda” między oprawcą a ofiarą.
„Prosili go o drobną koleżeńską przysługę, a tymczasem musiał sam układać intrygę, dogrywać szczegóły.”
Niech nikogo nie zmyli książka, autorka porusza ważne tematy.
Syndrom sztokholmski w związku. Znęcanie się, porwanie, miłość, polityka, zbrodnia, stosunki między byłymi małżonkami.
Opiszę trochę moje odczucia odnośnie do tego syndromu. Nie wiem, czy mogę tak mocno to wyrazić, ale na pewno jest to związek toksyczny między małżonkami, oparty na przemocy fizycznej i psychicznej.
„Pilnowała domu jak wierna suka, która zapomina o swoich potrzebach, gotowa dać się zabić, aby ochronić ukochanego pana przed najmniejszym nieszczęściem. Ale on nie widział w niej takich psich zalet. Chodziło mu o skundloną, napastowaną, po wielokroć zgwałconą, tę, którą każdy może sponiewierać, a ona nie ma prawa odszczeknąć się, warknąć na oprawców”
Najbardziej zaintrygowała mnie postać samego Marka (mąż Marty). Chodzi o jego osobowość, ale i co jest w stanie zrobić…
„Będzie musiał wysyłać ją do sanatoriów, płacić za operacje plastyczne, opiekować się nią jak nieporadnym dzieckiem akurat teraz, kiedy powinien skupiać się przede wszystkim na nawiązywaniu kontaktów i ustawianiu się na resztę życia. Chora, brzydka żona nie pomoże mu w tym, to pewne.”
On ma cechy typowego psychopaty. Biznesmen, dla którego kariera jest najważniejsza. Posunie się do wszystkiego, aby osiągnąć cel. Żonę traktuje jak zabawkę i świecidełko przy jego boku. Wywiera na niej swoje zdania i to, iż tylko współpraca sprawi, że ich uczucie będzie bezpieczne i trwałe. Potrafi być czuły, opiekuńczy, będzie grał na każdej niepewności. Czasem potrafi wyzwać ją od najgorszych.
Porwaniem żony, aż tak bardzo się nie przejął.
W końcu ma przy boku jeszcze pierwszą…
Tak dobrze przeczytaliście, Agata również uczestniczy w ich życiu.
„-Teraz! Akurat teraz!- powiedział sam do siebie. -Już ja cię gnoju dopadnę i nogi z du.. ci powyrywam! Żartowniś, ku…mać! – Wykonał gest Kozakiewicza. -Złamasie jeden, nie wiesz, z kim zadarłeś, nie wiesz… Gorzko swojej głupoty pożałujesz, ze mną tak łatwo ci nie pójdzie!.”
Specyficzny język, kiedy trzeba jest wulgarny, grzecznościowy, kulturalny, emocjonalny, ale i podwórkowy. To zadziałało na mnie. „Czułam” te dialogi między bohaterami. Sama powieść dobrze zobrazowana. Szybko się czyta, zabawne dialogi i ma swój charakter.
Zabrakło mi rozwinięcia uczucia kochanków, jak dla mnie zbyt szybko się zakochali. Liczyłam również na bardziej „mocne”, drastyczne sceny porwania i przetrzymywania.
Przyzwyczajona jestem właśnie do takich mocniejszych scen, ale tę książkę śmiało można polecić. „Kochanek pani Grawerskiej” jest wciągająca, intrygująca. Bohaterzy dobrze wykreowani, mimo wad polubiłam ich. Autorka dobrze wykreowała świat polityki. Jest dobra na wieczorne dni.
Zapraszam do przeczytania książki, a już jutro kolejne losy bohaterów.
Polecam,
Nadia Rom
„Przeznaczeni”
Oto jest! Nowa powieść Katarzyny Grocholi.
Los? Przypadek? Co kieruje naszym życiem?
Życiowo prawdziwa, nasączona nadzieją i dojrzałym optymizmem, ta książka to Twoje przeznaczenie.
O tej książce można opowiadać na wiele sposobów. Na przykład tak: Przeznaczeni to historia pięciu osób. Pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego, ale już wkrótce zbiegi okoliczności i przypadkowe na pierwszy rzut oka zdarzenia sprawią, że ich drogi nierozerwalnie się połączą.
Olin jest rozchwytywaną autorką kryminałów. Ma wszystko: pieniądze, sławę, sukces, jest nawet zakochana. Problem w tym, że nie do końca szczęśliwie. Od wielu lat ma romans z żonatym facetem. Historia jakich wiele: ona kocha jego, on kocha tylko ją, no ale żona, dzieci…
Gabrysia pracuje w kasynie. Każdego dnia obserwuje ludzi, którzy wygrali albo przegrali. Sama jest nieufna i żyje na uboczu. Aż do momentu, gdy – przypadkiem – spotyka Mateusza.
Mateusz jest zdolnym grafikiem i beztroskim singlem. Ma pieniądze i kobiety. Pieniądze co prawda pożyczył swojemu przyjacielowi Kubie, ale kobiet w jego życiu nie brakuje – pojawiają się i znikają. Wszystko się zmienia, gdy spotyka Gabrysię. Ta kobieta to dla niego tajemnica, którą musi rozwikłać.
Kuba jest alkoholikiem. Niepijącym. W poszukiwaniu lepszego jutra wyrusza do Stanów Zjednoczonych. Pożyczone od Mateusza pieniądze błyskawicznie trafiają w ręce Jurka (zwanego Jerrym), polskiego emigranta, który w Ameryce dorobił się synów i kolejnych żon, a także paru szemranych interesów, na których nieustannie ma nadzieję się dorobić.
MOJA OCENA:
Poznajemy historię Olin – pisarki, która od 20 lat jest w związku z żonatym mężczyzną.
Jurek (Jerry)- polski emigrant, po zerwaniu z alkoholizmem wpada w hazard. Prowadzi nielegalne interesy, uwodzi kobiety.
Kuba- niepijący alkoholik, oddany Jurkowi. Okłamuje matkę, mówiąc, że dobrze zarabia.
Gabrysia- to młoda dziewczyna, która pracuje w kasynie. Nieufna wobec ludzi lecz, gdy spotyka Mateusza zakochuje się bez pamięci.
Niby nic ich nie łączy ze sobą, ale los lubi być nieprzewidywalny. Uwielbia płatać nam figle…
Bohaterowie są niejednoznaczni, każdy z nich popełnia błędy. Stara się wyciągnąć wnioski i mimo wszystko próbują wyjść na prostą, znaleźć jakieś światełko w tunelu.
Nie są przerysowani, odzwierciedlają Nas samych w trudnych sytuacjach. Autorka świetnie opisała stan emocjonalny i psychiczny bohaterów. Nie każdemu to się udaję. Dzięki temu mogłam wczuć się w nich. Poczuć to, co oni i zagłębić się w powieść. Czytać i zastanawiać się czy to nie spotkało kogoś ze znajomych…
Narracja prowadzona przez kilku bohaterów, dzięki czemu możemy poznać ich życie, zamiary i tok myślenia.
Okazuje się, że ludzie szukający pracy za granicą, nie wiedzą, co może ich tam spotkać… i czy to wychodzi im na dobre?
Alkohol, hazard, trudna miłość, złe wybory, brak wiary w siebie. To tylko początek ciemnej strony.
Książka posiada tylko podrozdziały, nie ma tutaj rozdziałów. Nie przejmujcie się ilością stron, to pozory. Napisana jasnym, prostym, zrozumiałym językiem.
Książkę szybko się czyta i zanim się obejrzysz będzie już zamknięta…
„Przeznaczeni” to książka dojrzała, zaskakująca, wzruszająca, ekscytująca, pełna nadziei. Budzi ciekawość, wyzwala dużo emocji, jest nieprzewidywalna
Zmusza Nas do refleksji, przemyśleń, czy to, co robimy jest Nam przeznaczone?? Czy na wszystko mamy wpływ? A może to tylko zwykły przypadek, ślepy los, zbieg okoliczności?
Nikt chyba tego nie wie…
„Przeznaczeni” to absolutny majstersztyk, na który warto było czekać cztery długie lata. Katarzyna Grochola, najpopularniejsza polska pisarka, postawiła wszystko na jedną kartę i napisała powieść, jakiej jeszcze nie było. Przemyślaną i misternie skonstruowaną. Mądrą, czasem zabawną, a momentami bardzo poważną. O poplątanym życiu, wzlotach i upadkach. O zderzeniach z rzeczywistością, ale nasączoną dojrzałym optymizmem. To powieść, w której gra toczy się o naprawdę dużą stawkę.
